حضرت علی علیه السلام روز 13 رجب در شهر مکه در خانه خدا از مادری بزرگوار ولادت یافت. نام او به امر پروردگار علی گذاشته شد زیرا او بر همه عرشیان و فرشیان برترى خواهد داشت.

امام علی (ع) در کعبه

نوشته‏اند که على بن ابى‏طالب علیه السلام، چهارمین پسر حضرت ابیطالب، یعنى بعد از طالب، و بعد از عقیل، و بعد از جعفر سه برادرش، در حدود سى سال پس از واقعه فیل در مکه معظمه، از مادرى بزرگوار و با شخصیت و نامدار در تاریخ اسلام، بنام فاطمه دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف تولد یافت.ولادت امیر المؤمنین در مکه قطعى تاریخ است. بسیارى از ارباب سیر و تواریخ هم ولادت امیر المؤمنین سلام الله علیه را در خانه کعبه نوشته‏اند، (1)

اکثر مُورّخین و محدّثین شیعه و سنّى در روایات و کتاب هاى خود آورده اند:

چون مدّت حمل فاطمه بنت اسد به سر آمد و هنگام زایمان او فرا رسید، کنار کعبه الهى آمد و دست نیاز به درگاه باریتعالى بلند نمود و اظهار داشت : اى پروردگار! همانا من به تو ایمان آورده ام ، و به تمامى آنچه بر پیامبرانت فرستاده اى ، معتقد هستم ؛ و نیز آنچه را که جدّم ابراهیم خلیل بیان فرموده ، تصدیق کرده ام .

پس اى خداوند مهربان ! تو را به حقّ آن کسى که این کعبه را بنا نموده است ، و به حقّ نوزادى که در شکم دارم ، درد زایمان را بر من سهل و آسان گردان .

 
یکى از راویان به نام یزید بن قَعنب، در ادامه حکایت گوید:

من به همراه عبّاس عموى پیامبر خدا صلّى اللّه علیه و آله و جمعى دیگر در کنارى نشسته بودیم و حرکات و سَکَنات فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤ منین علىّ بن ابى طالب علیه السلام را مشاهده مى کردیم و سخنانش را مى شنیدیم .

هنگامى که دعایش پایان یافت ، ناگهان دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه به درون آن وارد شد و از دید نظاره گران ناپدید گشت و سپس ‍ دیوار کعبه همچون حالت اوّل ، به هم پیوست .

بعد از آن به سمت کعبه رفتیم و هرچه تلاش کردیم تا شاید بتوانیم درب کعبه را بگشائیم و از وضعیّت فاطمه با خبر شویم ، ممکن نشد؛ و با کلید هم نتوانستیم قفل درب کعبه الهى را باز کنیم .
ولیکن من به برکت فرزندم داخل کعبه الهى شدم و تا چند روز از میوه ها و غذاهاى بهشتى تناول مى کردم ؛ و چون خواستم از درون خانه خدا بیرون آیم ، ندائى را شنیدم که فرمود: اى فاطمه ! نام نوزاد را علىّ قرار ده ، چون او بر همه عرشیان و فرشیان برترى دارد.

به همین جهت مطمئن شدیم که این جریان از طرف خداوند متعال انجام گرفته است .

پس از گذشت چهار روز، دوباره مشاهده کردیم که همان دیوار شکافته شد و فاطمه بنت اسد در حالى که قنداقه علىّ بن ابى طالب صلوات اللّه علیه را روى دست هاى خود گرفته بود، از درون کعبه الهى خارج گردید.

سپس راوى در ادامه گوید: پس از گذشت مدّتى ، فاطمه بنت اسداظهار نمود که من بر تمامى زن هاى گذشته ، برترى و فضیلت دارم ؛ چون آسیه دختر مُزاحم خداوند را در خفاء و پنهان عبادت مى کرد، و مریم دختر عمران با دست خود، درخت خرما را تکان داد تا چند خرما برایش افتاد و او تناول نمود.
امام علی (ع) در کعبه

ولیکن من به برکت فرزندم داخل کعبه الهى شدم و تا چند روز از میوه ها و غذاهاى بهشتى تناول مى کردم ؛ و چون خواستم از درون خانه خدا بیرون آیم ، ندائى را شنیدم که فرمود: اى فاطمه ! نام نوزاد را علىّ قرار ده ، چون او بر همه عرشیان و فرشیان برترى دارد.

خداى اعلى گوید: من اسم این نوزاد را از نام خود برگرفته ام ، و او را بر تمامى علوم و اسرار خود آگاه کرده ام .

او بُت شکن بُت هاى اطراف کعبه است ، او بر بام خانه من اذان گوید و انسان ها را به وحدانیّت دعوت کند.

پس خوشا به حال آن که دوستدار این نوزاد و فرمان بر او باشد، و دوزخ جایگاه دشمنان ، و مخالفان او خواهد بود.

همچنین آورده اند:

هنگام ولادت مولاى متّقیان علىّ علیه السلام ، عمر پربرکت پیامبر خدا علیه السلام حدود سى سال بوده است ؛ و آن حضرت دستور داد که گهواره این مولود عزیز را کنار رختخواب ایشان قرار دهند تا شخصا از وى نگه دارى و مواظبت نماید.

و حضرت رسول صلوات اللّه علیه این نوزاد گرامى را روى سینه خود مى خوابانید و برایش سخن هاى مناسب مطرح مى نمود.(2)

آنوقت ایشان که در خانه خدا ولادت یافته و بر روی سینه پیامبر خدا می خوابیدند و با ایشان بزرگ شدند آیا شایسته ولایت بعد از پیامبر نبودند؟!

 

پى‏نوشت‏ها :

1. ارشاد مفید ص 3، العام الورى ص 109، بحار ج 35 ص 5 از تهذیب شیخ ص 23، از مناقب ابن شهر آشوب، روضة الواعظین، ص 8 از علل الشرایع، معانى الاخبار: غیبت نعمانى ص 35 - 39 از امالى شیخ ص 6 - 7 از مصباح شیخ و مصباح کفعمى و اقبال سید ص 7 - 8، از فصول المهمه ابن صباغ مالکى.

2. علل الشّرایع : ص 56، معانى الا خبار: ص 62، کشف الیقین : ص 31، أ مالى صدوق : ص 80.


منابع:

_ سیماى امیر المؤمنین على علیه السلام ؛از مسجدالحرام تا مسجد کوفه؛ دکتر ابراهیم آیتى

_ چهل داستان و چهل حدیث از امیر المؤمنین على علیه السلام؛ عبداللّه صالحى